Door focus op kostenefficiëntie, zullen dier en buurt ook in toekomst van tweede orde zijn.
Dit verklaart Natuurpunt De Torenvalk, naar aanleiding van de schokkende beelden die Animal Rights maakte in het slachthuis van Tielt. “Debra-meat nam immers de activiteiten van het slachthuis Goossens te Beveren-Leie over en wil deze centraliseren in Tielt. “Natuurpunt De Torenvalk volgt al jaren de vergunningsaanvragen voor zowel het slachthuis van Tielt, maar ook dat van Ruiselede, dat door dezelfde groep wordt gerund. Alles past in de golf van consolidaties, waarbij kleinere slachthuizen samensmelten tot grotere, om zo kosten te kunnen sparen.
Eén van de maatregelen die Debra-meat, de groep die voor een groot deel in handen is van voeder- en varkensproducent Danis, aankondigde, was het overbrengen van de activiteiten uit Beveren-Leie, naar Tielt. Dit verklaart waarom de capaciteit in Tielt opgedreven zou worden van 1,4 miljoen slachtingen per jaar, naar 2,5 miljoen.
“Niet alleen de dieren hebben hieronder te lijden. Ook de buurt – het slachthuis ligt ‘historisch’ midden in een woonwijk, zal een verdubbeling van transporten moeten slikken. Dit, bovenop wat er vandaag al langskomt. “Wij en de bewoners vroegen eerder al een verhuis van deze industriële slachterij naar een bedrijvenzone, maar vingen tot op vandaag bot.”
Om deze uitbreiding mogelijk te maken, heeft Debra-meat een ruimtelijk uitvoeringsplan aangevraagd. De bevolking kan hierop haar mening geven in het openbaar onderzoek dat loopt tot 7 april.
We maken een bezwaarschrift op, wie dit wil ondersteunen, stuurt best een mailtje naar secretariaat@detorenvalk.be
Ook voor Ruiselede valt er volgens ons meer dierenleed en overlast te verwachten: “Eind vorig jaar kreeg de slachterij nog een milieuvergunning van de deputatie om i.p.v. 875.000 varkens 1,2 miljoen varkens per jaar te slachten. Dit terwijl de vergunning in 2004 – en eigenlijk al veel eerder – er enkel kwam mits de voorwaarde dat in de toekomst de activiteiten niet meer uitgebreid konden worden. En net als toen, wordt ook nu geen rekening gehouden met de verzuchtingen van de buurt en de verenigingen en werden de bijkomende slachtingen vergund door de overheid.”
Ook de controle op milieuvoorwaarden is ondermaats. De inspecties van de dienst dierenwelzijn gebeuren geregeld, maar worden vooraf aangekondigd. Ook de garanties voor dierenwelzijn voor de varkens, tijdens hun laatste reis, blijken dus enkel op papier te bestaan.
